Beschrijving
Frederick Douglass, geboren in slavernij in 1818, brak los van zijn ketenen en groeide op in de Amerikaanse samenleving om een ​​gevierd abolitionist, sociaal hervormer, staatsman, redenaar, auteur, diplomaat en ambtenaar te worden. Tegenwoordig wordt hij beschouwd als de vader van de Amerikaanse burgerrechtenbeweging.
Nadat hij aan de slavernij in Maryland was ontsnapt, werd Douglass beroemd om zijn scherpe antislavernijgeschriften en toespraken. Zijn mensenrechtenwerk was gewijd aan het bevorderen van de status van niet alleen Afro-Amerikanen, maar van alle groepen die discriminatie ervaren. Hij was een actieve aanhanger van de vrouwenkiesrechtbeweging, vooral in zijn functie als openbaar ambt.
Als de erkende nationale leider voor Afro-Amerikaanse burgerrechten, reisde Frederick Douglass en sprak uitgebreid over het onderwerp. Toen zijn gezondheid aan het eind van de 19e eeuw begon af te nemen, bleef hij de beweging steunen door op te komen voor andere Afro-Amerikaanse leiders, waaronder Ida B. Wells. Wells was een bekende anti-lynching leider, onderzoeksjournalist en opvoeder, evenals een van de oprichters van de National Association for the Advancement of Colored People (NAACP). Ook Wells werd als slaaf geboren, hoewel ze tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog werd bevrijd door de Emancipatieproclamatie.
In de jaren 1890, toen Douglass te ziek was om een ​​reis naar Groot-Brittannië te maken om te spreken over de ervaringen van voormalige slaven in Amerika, raadde hij Wells aan om in zijn plaats op tournee te gaan. Douglass schreef ondersteuningsbrieven en introductiebrieven voor Wells voordat ze haar campagnes begon, waaronder deze aan dominee R.A. Armstrong, waarin hij het karakter van Wells prees als een ‘dappere en waarheidsgetrouwe vrouw’. In Engeland vond Wells al snel een sympathiek publiek, dat geschokt was door berichten over lynchen en ander anti-zwart geweld in Amerika.
In de loop van hun leven gewijd aan het bestrijden van vooroordelen en geweld, en vechten voor Afro-Amerikaanse en gendergelijkheid, werden Douglass en Wells twee van de beroemdste zwarte leiders in Amerika. Toen Douglass in 1895 stierf, werd zijn fakkel doorgegeven aan Wells. In die tijd waren velen in de burgerrechtengemeenschap ambivalent over of ronduit tegen een vrouw die de beweging leidde en ze werd in veel latere historische verhalen weggelaten ten gunste van haar mannelijke tegenhangers, waaronder haar rol bij de oprichting van de NAACP.
In 2020 werd Ida B. Wells echter postuum geëerd met een speciale onderscheiding voor de Pulitzerprijs. De werken van Douglass, waaronder zijn autobiografieën zoals Narrative of the Life of Frederick Douglass, an American Slave (1845), worden nog steeds veel gelezen, waarbij zijn woorden een nieuw gewicht krijgen in het huidige uitdagende sociale en politieke klimaat.
Met deze brief, die nu is ondergebracht in het Schomburg Center for Research in Black Culture in Harlem van de New York Public Library, eren we de erfenis van Frederick Douglass en verdedigen we zijn geloof in de gelijkheid van alle volkeren.
